Vorige week dinsdag reden de verhuiswagens voor bij VUmc. Vooruitlopend op de 'eerste schuif' hadden Nadine Spoelder en Annemieke Heijboer hier jaren naartoe gewerkt. De endocrinologische laboratoria aan beide zijden van de Amstel, die al steeds meer naar elkaar toe waren gegroeid, werden eindelijk fysiek samengevoegd op locatie AMC. “Dankzij die intensieve voorbereiding verliep het allemaal soepel. Het was niet hectisch, het werk ging intussen gewoon door”.

Trots laat Annemieke Heijboer, hoofd van het Endocrinologisch Laboratorium, 'haar' nieuwe afdeling zien. In dit lab meten de medewerkers hormoonconcentraties, ontwikkelen ze nieuwe meetmethodes en voeren ze onderzoek uit op het gebied van hormonen en metabolisme "Overbekend bij het grote publiek zijn de hielprikjes van alle pasgeborenen in Noord-Holland en Flevoland die we hier screenen", vertelt Heijboer, "maar er is nog veel meer, ons laboratorium verricht een heel scala aan werkzaamheden".

Twee jaar geleden al besloten de RvB’s van AMC en VUmc dat er één endocrinologielaboratorium zou komen. Ongeacht de vraag of de bestuurlijke fusie zou doorgaan. "Samen kunnen we meer", legt Heijboer uit. "We waren al complementair, want de focus van beide labs lag op verschillende onderwerpen. Maar dit nieuwe laboratorium geeft ons de mogelijkheid om onze expertise verder uit te breiden". Nadine Spoelder, projectmanager bij de alliantie, vult aan: "En het mooie is: die wens tot uitbreiding is bij alle keuzes de leidraad geweest".

Nadine Spoelder (links) en Annemieke Heijboer
Nadine Spoelder (links) en Annemieke Heijboer

Beste van twee werelden

Bij de totstandkoming van het nieuwe lab zijn niet alleen de medewerkers, maar ook de divisiebureaus en diensten aan beide zijden vanaf het begin betrokken geweest. Heijboer: "We wilden het beste van twee werelden én samengaan op basis van gelijkwaardigheid. Om zover te komen zijn we heel praktisch begonnen met sessies over de inrichting van het nieuwe lab. Hoe moest dat eruit komen te zien?"

Spoelder: "Aanvankelijk lag er alleen een blanco plattegrond van de twee bouwdelen en daarmee zijn we aan de slag gegaan. We wilden één geheel van de twee bouwdelen F en K maken, met voldoende flexwerkplekken, integratiemogelijkheden, geschikte ICT en het geheel moest ook nog aan allerlei wet- en regelgeving voldoen. Na een week vol sessies hadden we een globaal beeld van de ideale situatie. Dat werd ons uitgangspunt."

Het eindresultaat mag er zijn. In het ontwerp is rekening gehouden met een efficiënte indeling van de labruimten, zodat het werk snel en met zo min mogelijk fouten gedaan kan worden. Met het welzijn van de werknemer is natuurlijk ook rekening gehouden; de kantoorruimten zijn licht dankzij het gebruik van het vele glas, er staan veel planten en er is een ruime en gezellige lounge. Er staat zelfs een bureaufiets om de vitaliteit van de medewerkers op peil te houden.

Heijboer probeert de bureaufiets uit
Heijboer probeert de bureaufiets uit

In het hele proces bleef de medewerker bij Heijboer en Spoelder voorop staan. Het samengaan van de twee groepen labmedewerkers verliep verrassend soepel. Spoelder: "Medewerkers van beide locaties luisterden naar elkaar en waren bereid om concessies te doen. We hebben verschillen altijd erkend en tijd en ruimte gemaakt om daarover te praten en oplossingen te zoeken. Verschil kan snel tot conflict leiden, maar zo leidde het tot iets beters".

Hele palet

Met de komst van het nieuwe lab heeft locatie VUmc geen eigen endocrinologisch laboratorium meer. De twee labs zijn in hun geheel samengesmolten op locatie AMC. Heijboer: "Het leuke is dat collega’s van andere afdelingen weinig zullen merken van de verhuizing. Ik denk dat ze er vooral van profiteren, alles gebeurt met dezelfde snelheid als voorheen. Maar als expertisecentrum kunnen we nu het hele palet aan diensten aanbieden. En als er patiënten besproken worden, zijn we daar nog steeds fysiek bij aanwezig – in AMC én VUmc".

Vallen de twee trekkers en hun labcollega’s niet in een zwart gat, nu de verhuizing rond is? Heijboer: "We staan allemaal te springen om wat we nu hebben verder uit te bouwen en ons 'echte' werk te gaan doen. Nu kunnen we gebruik maken van alle faciliteiten, we kunnen kennis delen. Nee hoor, dat zwarte gat is nergens te bekennen."

Tekst: Valérie Hagen
Foto's: Elmer Bets