Nieuwe test voor lymeziekte niet betrouwbaar

Om vast te kunnen stellen of iemand lymeziekte heeft, gebruiken artsen in Nederland vaak antistoftesten. Sinds enige tijd zijn er zogenaamde cellulaire testen op de markt. Deze testen zijn niet betrouwbaar, blijkt uit de VICTORY-studie van Amsterdam UMC, Radboudumc en het RIVM. Ewoud Baarsma, onderzoeker bij Amsterdam UMC: “Met deze nieuwe testen krijgen teveel mensen onterecht een negatieve of positieve uitslag.”

De standaard bloedtest voor de ziekte van Lyme meet zogeheten antistoffen tegen de lymebacterie. “Met een positieve uitslag van de antistoftest weet je niet altijd of de infectie met de lymebacterie nú plaatsvindt of dat de antistoffen nog aanwezig zijn van een eerdere, misschien al genezen infectie”, vertelt Baarsma. “De nu onderzochte cellulaire testen meten de activiteit van bepaalde afweercellen in het bloed tegen de lymebacterie. We hoopten dat de nieuwe testen beter zouden zijn dan de huidige antistoftesten. Helaas werken ze niet beter.” Verschillende commerciële laboratoria gebruiken deze testen en er zijn Nederlanders die hun bloed hiermee laten onderzoeken in Duitsland.

Onjuiste testuitslag

Er deden drie verschillende groepen mee aan het onderzoek: patiënten met lymeziekte, gezonde mensen en een groep mensen met ziekten die erom bekend staan dat ze testen voor lymeziekte kunnen verstoren. Freek van de Schoor, mede-onderzoeker bij Radboudumc: “We hebben een aantal cellulaire testen onderzocht en we zagen dat de nieuwe testen regelmatig onterecht aangaven dat men niet de ziekte van Lyme had, terwijl de proefpersonen wel degelijk lymeziekte hadden. Of juist het omgekeerde: de test was positief, maar de proefpersonen hadden helemaal geen lymeziekte. Dit zou in de praktijk betekenen dat veel mensen de verkeerde behandeling zouden krijgen op basis van deze testuitslagen.” Baarsma voegt hieraan toe: “We kunnen natuurlijk alleen met zekerheid iets zeggen over de testen die we hebben onderzocht, maar onze studie laat zien dat je voorzichtig moet zijn met het gebruik van bloedtesten voor lymeziekte waarvan de betrouwbaarheid niet vaststaat. Kort door de bocht: wij ontraden het gebruik van deze testen. En we blijven ons inzetten om de diagnostiek van lymeziekte te verbeteren.”