Of iedereen vrijwilliger kan zijn op de afdeling neurologie? "Je moet wel goed sterk in je schoenen staan", waarschuwt Christina. "De afdeling neurologie is een zware afdeling. Je moet 'onbetrokken betrokken' kunnen zijn, anders trek je het niet. En natuurlijk veel empathie hebben."

Het werk is heel verschillend, net als de reacties van de patiënten. "Ik loop de kamer in, stel mij voor en vraag of ik iets voor ze kan betekenen. Soms zeggen mensen van 'Nou nee hoor, dat hoeft niet, ik heb alles al', en ineens gaan ze toch van alles vertellen en dan zit je daar een half uur. Soms zijn mensen heel afwijzend en duiken ze weg achter hun krant. Een andere keer loop je met iemand mee naar de stilteruimte beneden, ververs je een bloemetje, of breng je ze naar de MRI."

"Mensen hebben eigenlijk van alles nodig," concludeert Christina, "Ondanks dat de mensen ernstig ziek zijn, kan iedereen hulp gebruiken. Ik haal er heel veel uit als je ziet dat je de mensen een beetje blijer kunt maken, of iets minder verdrietig."

Het meest bijzondere moment voor Christina? "Er was eens een mevrouw, ik denk een jaar of vijftig. Ze wist dat ze ongeneeslijk ziek was en niet meer naar huis kon, maar naar een verpleegtehuis moest. Ik verwachtte daarom een hele sombere vrouw te treffen. Maar toen ik even bij haar zat vertelde zij mij een verhaal met zoveel humor waar ik, en zijzelf ook, zó ontzettend om heb gelachen. Ongelofelijk dat ze dat kon, terwijl ze in zo'n moeilijke tijd in haar leven zat. Ik maak een hele diepe buiging voor haar, en moet nog vaak aan haar denken."

Net als Christina vrijwilliger worden bij VUmc? Lees verder om meer te weten te komen over vrijwilligerswerk bij VUmc, bekijk de actuele vacatures of meld je direct aan.