Buitenlandse klinieken maken op grote schaal gebruik van allerlei methoden en technieken die bij ivf de kans op een gezonde baby zouden vergroten. Via slimme marketing verleiden zij patiënten tot het gebruik van deze zogenaamde ‘hulp’technieken, waar zij goed aan verdienen. Of de methoden werken, is vaak niet bewezen, schrijft klinisch embryoloog Sebastiaan Mastenbroek in het toonaangevende medische vakblad New England Journal of Medicine (NEJM).

Soms verkleinen deze technieken zelfs de kans op een geslaagde zwangerschap. Mastenbroek en collega’s stellen dat het vroegtijdig invoeren van dit soort methodes in de praktijk, zonder goed bewijs dat ze effectief zijn, patiënten benadeelt. Dit leidt tot onnodige risico’s en kosten.

PGS

Neem bijvoorbeeld Preïmplantatie Genetische Screening (PGS). Na kunstmatige bevruchting worden enkele cellen afgenomen bij elk van de ontstane embryo’s om het genetisch materiaal te onderzoeken. Embryo’s met een afwijkend aantal chromosomen worden niet teruggeplaatst in de baarmoeder. Dat zou de kans vergroten op een baby. Studies laten echter zien dat PGS het aantal zwangerschappen na ivf helemaal niet verhoogt en soms zelfs verlaagt. Voor 10 andere ‘hulp’technieken waar toekomstige ouders momenteel uit kunnen kiezen, geldt ook: er is geen bewijs dat ze de kans op een baby vergroten.

Lees hier de publicatie in de NEJM.

Meer weten? Eerder verscheen hierover een uitgebreid artikel in ons populair-wetenschappelijke tijdschrift Janus.