Stuk voor stuk bleken de studenten inventief genoeg om de periode waarin ze geen medische ervaring konden opdoen in een ziekenhuis waardevol door te komen. De een meldde zich aan bij een verzorgingshuis of huisartsenpost om in te springen, de ander ging aan de slag voor een organisatie zoals de GGD of het Landelijke Coördinatiecentrum Patiënten Spreiding.
Kuchende passagiers onderzoeken
Weg uit hun comfortzone ontdekten ze nieuwe kanten van zichzelf. Zo schrijft Eva: "Ik merk dat ik, sinds de coschappen hervat zijn, rustiger en geduldiger met oudere patiënten omga." Uit eigen ervaring leerden ze dat de zorg verder reikt dan alleen het ziekenhuis. Er werd bijvoorbeeld een beroep op geneeskundestudent Berend gedaan door de piloot van het vliegtuig waar hij in zat. Hij schrijft: "Ik vertel de piloot eerlijk dat ik weinig covid-19-kennis heb, maar hij pareert dat ik in dit vliegtuig in ieder geval de meeste kennis heb." Waarna Berend een paar kuchende passagiers onderzoekt en het hem lukt om de overige passagiers te kalmeren.
Zinvolle bijdrage
Saskia Peerdeman, vice-decaan onderwijs bij de faculteit geneeskunde UvA: "De verhalen vormen een historisch document waarin onze toekomstige artsen hun wereld beschrijven op het moment van de uitbraak van een pandemie. Door de ogen van deze coassistenten wordt een perspectief geschetst van onzekerheid, onmacht en oneerlijkheid. Aan de andere kant spreekt er een enorme kracht en flexibiliteit uit. Zonder uitzondering zien onze studenten mogelijkheden om, in een situatie waar ze nooit op voorbereid konden zijn, vanuit een intrinsieke kracht een zinvolle bijdrage te leveren."
Alternatief
Omdat de coschappen in maart 2020 tijdelijk werden gestaakt, konden geneeskundestudenten aan de UvA als alternatief studiepunten halen door hun ervaringen tijdens de eerste golf van de pandemie te beschrijven in een verslag. Omdat deze verhalen samen een uniek tijdsbeeld schetsen, zijn ze gebundeld voor een breder publiek. Het boek is samengesteld door medewerkers en studenten.
