Remy Stieglis, onderzoeker bij Amsterdam UMC: “Ons onderzoek toont aan dat zo snel mogelijk een schok toedienen van levensbelang is. Als de eerste schok binnen 6 minuten werd gegeven lukte het in 93% van de gevallen om de hartritmestoornis ventrikelfibrilleren (VF) – wat de hartstilstand veroorzaakt - te stoppen. Als de eerste schok bijvoorbeeld pas na meer dan 16 minuten werd gegeven daalde dit percentage naar 75%.” Het onderzoek laat zien dat elke minuut dat de eerste schok later wordt gegeven, leidt tot een 6% lagere kans op overleving. Hierbij is gekeken naar patiëntgegevens tot aan het moment van ontslag uit het ziekenhuis.
Reanimatieonderzoek ARREST
Vanuit het ARREST-onderzoek (AmsteRdam REsuscitation STudies) worden sinds 2005 in samenwerking met hulpdiensten en ziekenhuizen gedetailleerde data verzameld over reanimaties in Noord-Holland. Voor dit specifieke onderzoek werden data gebruikt van personen die in het bijzijn van een getuige een hartstilstand kregen, veroorzaakt door ventrikelfibrilleren. Zo kon zeer nauwkeurig de tijd van de 112-melding tot aan de eerste schok bepaald worden en de impact van de tijd tot de eerste schok worden geanalyseerd.
Succesvolle schok
Christian van der Werf, cardioloog en onderzoeker bij Amsterdam UMC: “Een schok (defibrillatie) kan het ventrikelfibrilleren beëindigen. Dan gaat het hartritme over in een normaal hartritme of in een volledig afwezig hartritme (asystolie). Uit ons onderzoek bleek ook dat er vaker een normaal eigen hartritme tot stand kwam als de eerste schok snel werd gegeven. Na een succesvolle schok kan er opnieuw ventrikelfibrillatie optreden waardoor er weer een schok nodig is. Ook de kans dat dat gebeurde, nam af als de eerste schok snel werd toegediend.”
Uitkomsten verbeteren
Door te investeren in de hele keten van hulpverlening om de duur van de 112-melding tot de eerste schok te verkorten, kunnen de uitkomsten na hartstilstanden worden verbeterd. Hans van Schuppen, anesthesioloog en leider van het ARREST-reanimatie-onderzoek: “Er wordt in Nederland hard gewerkt aan een snelle eerste schok door de inzet van first responders (bijvoorbeeld burgerhulpverleners via HartslagNu, politie en/of brandweer) en veel beschikbare AED’s. Maar bij 3 op de 4 reanimaties in onze studie haalden we die 6 minuten niet. Meer centrale regie met concrete acties en verder onderzoek is nodig om bij alle reanimaties dit doel te behalen. Ook in het buitenland zou hier meer aandacht voor moeten zijn om de tijd tot de eerste schok zo kort mogelijk te laten zijn. Onze data laten zien dat dat loont.”
Foto: Shutterstock
