Twee promovendi van Amsterdam UMC gaan met een Mozaïek 2.0 beurs van start met hun promotieonderzoek. Hun onderzoeken gaan over de bijdrage van recent ontdekte afweercellen aan MS en over zorg voor vluchtelingenvrouwen die gender-gerelateerd geweld hebben ervaren. Mozaïek 2.0 is door de Nederlandse vereniging voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) in het leven geroepen om een inclusieve werkomgeving te bevorderen binnen Nederlandse universiteiten.

In totaal kregen 13 promovendi een beurs toegekend – zij werden geselecteerd uit 43 aanvragen. De laureaten hebben naast uitstekende studieresultaten ook al wetenschappelijk gepubliceerd, een app ontwikkeld of een tentoonstelling verzorgd naast hun studie.
Mozaïek 2.0 is onderdeel van het Impulsprogramma voor Inclusie in de Wetenschap, en is gericht op afgestudeerden met een migratieachtergrond die afkomstig zijn uit Afrika, Azië, het Caribisch gebied, Midden- en Zuid-Amerika en Turkije. Het budget voor het beurzenprogramma bedraagt 4.176.000 euro.

Bij Amsterdam UMC gingen de beurzen naar 2 VU-promovendi:

Neuro-immunoloog Tom Sa’ar Halperin (Anatomie & Neurowetenschappen): De betrokkenheid van een nieuwe B-bloedcel bij multiple sclerose
Multiple sclerose is een ernstige, neurologische aandoening die jonge volwassenen treft en cognitieve en motorische beperkingen veroorzaakt. De oorzaak van de ziekte is, ondanks uitgebreid onderzoek, nog steeds onbekend. Halperin gaat met menselijk weefsel van hersen- en bloeddonoren onderzoeken hoe een nieuw ontdekte groep afweercellen (B1-cellen) bijdraagt aan het ziekteverloop. Met moderne biomedische en hoge resolutie microscopietechnieken wil hij deze cellen in de hersenen karakteriseren. Uiteindelijk hopen Halperin en zijn collega’s nieuwe behandeldoelen voor MS te identificeren.

Junioronderzoeker Zahra Khazai (Ethiek, Recht & Humaniora):
Zorg voor steungroepen: de organisatie van gemeenschapszorg voor vluchtelingenvrouwen die seksueel en gender-gerelateerd geweld hebben ervaren
Wereldwijd neemt het aantal vluchtelingen toe. Vluchtelingenvrouwen hebben extra risico op het meemaken van seksueel en gender-gerelateerd geweld (SGBV). Deze vorm van geweld heeft enorme gevolgen voor hun gezondheid, participatie en integratie. Vluchtelingenvrouwen ervaren barrières in de toegang tot formele zorg en tegelijkertijd zijn hun sociale netwerken beperkt. Steungroepen bieden ondersteuning en kunnen helpen SGBV bespreekbaar te maken. Hoewel maatschappelijke organisaties deze vrouwen veelal weten te bereiken, zijn er barrières voor het structureel implementeren van zulke steungroepen. In dit project wordt onderzocht hoe steungroepen voor deze vrouwen toegankelijk gemaakt kunnen worden en geïmplementeerd in zorgketens.

Foto: Shutterstock